Porozumienie o współpracy

Baczność!
Sztandary wprowadzić.
Do Hymnu Państwowego!
Spocznij!

Dyrektor II LO im. Mikołaja Kopernika w Łowiczu Dorota Urbańska
Witam Państwa serdecznie na uroczystości „Katyń 1940 – 2010”. Dzisiejsze spotkanie jest okazją do uczczenia pamięci wszystkich, którzy zginęli w katyńskich lasach. Posadzimy dwa dęby katyńskie w ramach ogólnopolskiej akcji upamiętniające pomordowanych w 1940 roku.
Ważnym wydarzeniem dla naszej szkoły będzie również podpisanie porozumienia ze Stowarzyszeniem Szarych Szeregów Oddział w Łowiczu. Oficjalnie rozpocznie to współpracę polegającą na opiece nad pomnikiem Szarych Szeregów na cmentarzu katedralnym. Uczniowie naszej szkoły będą również wspomagać poczet sztandarowy Szarych Szeregów.

Witam serdecznie przybyłych na uroczystość gości:
Pana Henryka Zasępę – Przewodniczącego Rady Miejskiej w Łowiczu
Pana Krzysztofa Kalińskiego – Burmistrza Miasta Łowicza
Panią Marzenę Kozanecką – Zwierz – Dyrektor Muzeum w Łowiczu
Panią Cecylię Cieszyńską – Przewodniczącą Rady Rodziców II LO
Dyrektorów Szkół Podstawowych, Gimnazjów i Ponadgimnazjalnych z terenu Powiatu Łowickiego.
Nauczycieli wszystkich typów szkół
Uczestników konkursu „Szare Szeregi – historia znana i nieznana”
Przedstawicieli lokalnych mediów

Adam Kędziora (uczeń II LO)

1 września 1939 r. wojsko niemieckie bez uprzedniego wypowiedzenia wojny przekroczyło granicę Polski. 17 września, mimo pozorów, Armia Czerwona nie przekroczyła granicy polskiej w przyjacielskich zamiarach.

Połączenie się dwóch najeźdźców zadało ostateczny cios polskiej armii. W następstwie agresji do niewoli sowieckiej dostało się około ćwierć miliona żołnierzy Wojska Polskiego. Wielu z nich zostało pozbawionych wolności z pogwałceniem zobowiązań przyjętych przez stronę sowiecką. Osadzono ich w obozach specjalnych, urządzanych w obiektach poklasztornych – w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie. Znaczną część więźniów stanowili oficerowie rezerwy, wśród których było m.in.: 21 profesorów, docentów i wykładowców szkół wyższych, ponad 300 lekarzy, kilkuset prawników, inżynierów, nauczycieli, wielu literatów, dziennikarzy i publicystów.
Większość więźniów była przez władze sowieckie postrzegana jako warstwa narodu, wrogo nastawiona do Związku Radzieckiego.
5 marca 1940 r. zapadła ostateczna decyzja o rozstrzelaniu więźniów Kozielska, Ostaszkowa i Starobielska, a także innych Polaków osadzonych w więzieniach.
Prawda o Katyniu była przez pół wieku ukrywana przez władze radzieckie.
Dopiero w 1990 roku przyznano oficjalnie i potwierdzono dokumentami, że zbrodnia obciąża najwyższe władze Związku Radzieckiego.
Przeszło 7 tys. Polaków znajduje się na liście ukraińskiej. Dotąd nie odnaleziono miejsc spoczynku oficerów polskich zamordowanych w więzieniach lwowskich i białoruskich. Do dziś odkrywane są nowe tajemnice zbrodni katyńskiej…

Dorota Skierska (uczennica)

Tej nocy zgładzono wolność
w katyńskim lesie…
Zdradzieckim strzałem w czaszkę
pokwitowano Wrzesień
Związano do tyłu ręce,
By w obecności kata
Nie mogły się wznieść błagalnie
Do Boga i do świata.

Tej nocy zgładzono prawdę
W katyńskim lesie
Bo nawet wiatr, choć był świadkiem
Po świecie jej nie rozniesie…
Zakneblowano usta!
By w tej katyńskiej nocy
Nie mogły wołać o litość
Ni wezwać znikąd pomocy

Tej nocy zgładzono prawdę
W katyńskim lesie
Bo nawet wiatr, choć był świadkiem
Po świecie jej nie rozniesie…

Zgładzono sprawiedliwość,
Prawdę i wolność zgładzono
Zdradzono w smoleńskim lesie
Pod obcej nocy osłoną
Czy spod dębowych liści
Albo sosnowych igiełek
Nie błyśnie szlif oficerski
Lub zardzewiały orzełek.

Adam Kędziora

67 lat temu o Katyniu nie chciał słyszeć nikt. Potrzeba było 96 ofiar katastrofy pod Smoleńskiem, by o Katyniu dowiedział się cały świat. 

Honorata Kwestarz (uczennica)

Choć byłoby najprościej……
Nie myśleć, nie pamiętać.
…Bieleją w stepie kości…
Ten obraz mnie opętał.
(..) Syberio, bądź przeklęta,
Zatrułaś moją duszę.

(…) Ta ziemia straszna… Święta?
Te nasze polskie losy…
(…) Jakaś ty ziemio, jaka?
Upiorna, ale święta.
Nie mogę cię zapomnieć.
Nie chcę ciebie pamiętać.

Adam Kędziora

Proszę o powstanie.
Minutą ciszy uczcijmy pamięć ofiar Katynia. 

Dziękuję

Proszę delegację o złożenie kwiatów pod tablicą w kościele oo. Pijarów upamiętniającą pomordowanych w Katyniu.

Wysłuchajmy ostatniego przemówienia prezydenta Lecha Kaczyńskiego, które miał wygłosić 10 kwietnia na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu podczas uroczystości w 70. rocznicę zbrodni katyńskiej.

W trakcie przemówienia obejrzycie Państwo prezentację multimedialną przygotowaną przez Patrycję Gąsecką – Finalistkę X Olimpiady „Losy Polaków na Wschodzie po 17 września 1939 r.” nt. Katyń 1940

Rafał Szemberg (uczeń)

„1. To było 70 lat temu. Zabijano ich – wcześniej skrępowanych – strzałem w tył głowy. Tak by krwi było mało. Później – ciągle z orłami na guzikach mundurów – kładziono w głębokich dołach. Tu, w Katyniu takich śmierci było cztery tysiące czterysta. W Katyniu, Charkowie, Twerze, w Kijowie, Chersoniu oraz w Mińsku – razem 21 857. Zamordowani to obywatele Polski, ludzie różnych wyznań i różnych zawodów; wojskowi, policjanci i cywile. Są wśród nich generałowie i zwykli policjanci, profesorowie i wiejscy nauczyciele. Są wojskowi kapelani różnych wyznań: kapłani katoliccy, naczelny rabin WP, naczelny kapelan greckokatolicki i naczelny kapelan prawosławny. Wszystkie te zbrodnie – popełnione w kilku miejscach – nazywamy symbolicznie Zbrodnią Katyńską. Łączy je obywatelstwo ofiar i ta sama decyzja tych samych sprawców.

2.Zbrodni dokonano z woli Stalina, na rozkaz najwyższych władz Związku Sowieckiego: Biura Politycznego Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii bolszewików. Decyzja zapada 5 marca 1940, na wniosek Ławrientija Berii: rozstrzelać! W uzasadnieniu wniosku czytamy: to „zatwardziali, nie rokujący poprawy wrogowie władzy sowieckiej”.
3. Tych ludzi zgładzono bez procesów i wyroków. Zostali zamordowani z pogwałceniem praw i konwencji cywilizowanego świata. Czym jest śmierć dziesiątków tysięcy osób – obywateli Rzeczypospolitej – bez sądu? Jeśli to nie jest ludobójstwo, to co nim jest?
4. Pytamy, nie przestajemy pytać: dlaczego? Historycy wskazują zbrodnicze mechanizmy komunistycznego totalitaryzmu. Część jego ofiar leży tuż obok, również w katyńskim lesie. To tysiące Rosjan, Ukraińców, Białorusinów, ludzi innych narodów.
Źródłem zbrodni jest jednak także pakt Ribbentrop-Mołotow prowadzący do czwartego rozbioru Polski. Są nim imperialne, szowinistyczne zamiary Stalina. Zbrodnia Katyńska jest – pisał o tym wyłączony w ostatniej chwili z transportu śmierci prof. Stanisław Swianiewicz – częścią „akcji (…) oczyszczenia przedpoli potrzebnych dla dalszej ekspansji imperializmu sowieckiego”.
Jest kluczowym elementem planu zniszczenia wolnej Polski: państwa stojącego – od roku 1920 – na drodze podboju Europy przez komunistyczne imperium.
To dlatego NKWD próbuje pozyskać jeńców: niech poprą plany podboju. Oficerowie z Kozielska i Starobielska wybierają jednak honor, są wierni Ojczyźnie.
Dlatego Stalin i jego Biuro Polityczne mszcząc się na niepokonanych, decydują: rozstrzelać ich. Grobami są doły śmierci w Katyniu, pod Charkowem, w Miednoje. Te doły śmierci mają być także grobem Polski, niepodległej Rzeczypospolitej.
5.W czerwcu roku 1941 Niemcy uderzają na Związek Socjalistycznych Republik Sowieckich: sojusznicy z sierpnia 1939 stają się śmiertelnymi wrogami. Związek Radziecki zostaje członkiem koalicji antyhitlerowskiej. Rząd w Moskwie przywraca – na mocy układu z 30 lipca 1941 – stosunki z Polską. Stalin zasiada u boku Roosevelta i Churchilla w wielkiej trójce.
Miliony żołnierzy Armii Czerwonej – Rosjan, Ukraińców, Białorusinów, Gruzinów, Ormian i Azerów, mieszkańców Azji Środkowej – oddają życie w walce z Niemcami Hitlera. W tej samej walce giną też Amerykanie, Brytyjczycy, Polacy, żołnierze innych narodów. Przypomnijmy: to my, Polacy, jako pierwsi zbrojnie przeciwstawiliśmy się armii Hitlera. To my walczyliśmy z nazistowskimi Niemcami od początku do końca wojny. Pod jej koniec nasi żołnierze tworzą czwartą co do liczebności armię antyhitlerowskiej koalicji.
Polacy walczą i giną na wszystkich frontach: na Westerplatte i pod Kockiem, w bitwie o Anglię i pod Monte Cassino, pod Lenino i w Berlinie, w partyzantce i w Powstaniu Warszawskim. Są wśród nich bracia i dzieci ofiar Katynia.
W bombowcu Polskich Sił Zbrojnych nad III Rzeszą ginie 26-letni Aleksander Fedorońko, najstarszy z synów zamordowanego w Katyniu Szymona Fedorońki – naczelnego kapelana wyznania prawosławnego Wojska Polskiego. Najmłodszy syn, 22-letni Orest poległ – w szeregach Armii Krajowej – w pierwszym dniu Powstania Warszawskiego. Jego 24-letni brat Wiaczesław walczący w Zgrupowaniu AK „Gurt” ginie 17 dni później.
W maju 1945 roku III Rzesza przegrywa wojnę. Nazistowski totalitaryzm upada. Niedługo obchodzić będziemy 65. rocznicę tego wydarzenia.
Dla naszego narodu było to jednak zwycięstwo gorzkie, niepełne. Trafiamy w strefę wpływów Stalina i totalitarnego komunizmu. Po roku 1945 Polska istnieje, ale bez niepodległości. Z narzuconym ustrojem. Próbuje się też zafałszować naszą pamięć o polskiej historii i polskiej tożsamości.
6.Ważną częścią tej próby fałszerstwa było kłamstwo katyńskie. Historycy nazywają je wręcz kłamstwem założycielskim PRL. Obowiązuje od roku 1943. To w związku z nim Stalin zrywa stosunki z polskim rządem.
Świat miał się nigdy nie dowiedzieć. Rodzinom ofiar odebrano prawo do publicznej żałoby, do opłakania i godnego upamiętnienia najbliższych.
Po stronie kłamstwa stoi potęga totalitarnego imperium, stoi aparat władzy polskich komunistów. Ludzie mówiący prawdę o Katyniu płacą za to wysoką cenę. Także uczniowie. W roku 1949 za wykrzyczaną na lekcji prawdę o Katyniu dwudziestoletni uczeń z Chełma Józef Bałka wyrokiem wojskowego sądu trafia na trzy lata do więzienia.
Czyżby – przypomnę słowa poety – świadkiem miały pozostać „guziki nieugięte” znajdowane tu, na katyńskich mogiłach? Są jednak także „nieugięci ludzie” i – po czterech dekadach – totalitarny Goliat zostaje pokonany. Prawda – ta ostateczna broń przeciw przemocy – zwycięża. Tak jak kłamstwo katyńskie było fundamentem PRL, tak prawda o Katyniu jest fundamentem wolnej Rzeczypospolitej. To wielka zasługa Rodzin Katyńskich. Ich walki o pamięć o swoich bliskich, a więc także – o pamięć i tożsamość Polski. Zasługa młodzieży. Uczniów takich jak Józef Bałka. Zasługa tych nauczycieli, którzy – mimo zakazów – mówili dzieciom prawdę. Zasługa księży, w tym księdza prałata Zdzisława Peszkowskiego i zamordowanego w styczniu roku 1989 księdza Stefana Niedzielaka – inicjatora wzniesienia krzyża katyńskiego na cmentarzu powązkowskim. Zasługa drukarzy nielegalnych wydawnictw. Zasługa wielu niezależnych inicjatyw i „Solidarności”. Milionów rodziców opowiadających swoim dzieciom prawdziwą historię Polski.
Jak trafnie powiedział tu przed kilkoma dniami premier Rzeczypospolitej, Polacy stają się wielką Rodziną Katyńską.
Wszystkim członkom tej wspólnoty, w szczególności krewnym i bliskim ofiar, składam najgłębsze podziękowanie. Zwycięstwo w bitwie z kłamstwem to Wasza wielka zasługa! Dobrze zasłużyliście się Ojczyźnie!!
Wielkie zasługi w walce z kłamstwem katyńskim mają także Rosjanie: działacze Memoriału, ci prawnicy, historycy i funkcjonariusze rosyjskiego państwa, którzy odważnie ujawniali tę zbrodnię Stalina.
7. Katyń i kłamstwo katyńskie stały się bolesną raną polskiej historii, ale także na długie dziesięciolecia zatruły relacje między Polakami i Rosjanami.
Nie da się budować trwałych relacji na kłamstwie. Kłamstwo dzieli ludzi i narody. Przynosi nienawiść i złość. Dlatego potrzeba nam prawdy. Racje nie są rozłożone równo, rację mają Ci, którzy walczą o wolność.
My, chrześcijanie, wiemy o tym dobrze: prawda, nawet najboleśniejsza, wyzwala. Łączy. Przynosi sprawiedliwość. Pokazuje drogę do pojednania.
Sprawmy, by katyńska rana mogła się wreszcie zagoić i zabliźnić.
Jesteśmy na tej drodze. Mimo różnych wahań i tendencji, prawdy o Zbrodni Katyńskiej jest dziś więcej niż ćwierć wieku temu. Doceniamy działania Rosji i Rosjan służące tej prawdzie, w tym środową wizytę premiera Rosji w lesie katyńskim, na grobach pomordowanych.
Jednak prawda potrzebuje nie tylko słów, ale i konkretów. Trzeba ujawnienia wszystkich dokumentów dotyczących zbrodni katyńskiej. Okoliczności tej zbrodni muszą zostać do końca zbadane i wyjaśnione. Trzeba tu, w Katyniu, rozmowy młodzieży: polskiej i rosyjskiej, ukraińskiej i białoruskiej. Ważne jest, by została potwierdzona prawnie niewinność ofiar. By kłamstwo katyńskie zniknęło na zawsze z przestrzeni publicznej.
Drogą, która zbliża nasze narody, powinniśmy iść dalej, nie zatrzymując się na niej, ani nie cofając. Ta droga do pojednania wymaga jednak czytelnych znaków. Na tej drodze trzeba partnerstwa, dialogu równych z równymi, a nie imperialnych tęsknot. Trzeba myślenia o wspólnych wartościach: o demokracji, wolności, pluralizmie, a nie – o strefach wpływów.
8. Tragedia Katynia i walka z kłamstwem katyńskim to doświadczenie ważne dla kolejnych pokoleń Polaków. To część naszej historii. Naszej pamięci i naszej tożsamości. To jednak także część historii całej Europy, świata. To przesłanie dotyczące każdego człowieka i wszystkich narodów. Dotyczące i przeszłości, i przyszłości ludzkiej cywilizacji.
Zbrodnia Katyńska już zawsze będzie przypominać o groźbie zniewolenia i zniszczenia ludzi i narodów. O sile kłamstwa. Będzie jednak także świadectwem tego, że ludzie i narody potrafią – nawet w czasach najtrudniejszych – wybrać wolność i obronić prawdę. Oddajmy wspólnie hołd pomordowanym: pomódlmy się nad ich grobami.

Chwała bohaterom!
Cześć ich pamięci!!”

Adam Kędziora

Prezydent Lech Kaczyński objął honorowym patronatem akcję posadzenia w Polsce 21 473 dębów katyńskich. W 70-tą rocznicę zbrodni uczcimy pamięć wszystkich pomordowanych oraz tych, którzy zginęli w Smoleńsku.
Dziś Katyń to podwójna tragedia. Zginęli tam w 1940 roku oficerowie, inteligencja polska. W tym roku – również świat wstrzymał oddech.
Za chwilę nastąpi uroczyste posadzenie dwóch dębów katyńskich.
Pierwszy – noszący imię „Włodzimierz” upamiętnia podpułkownika Włodzimierza Grabowskiego, jednego z zamordowanych w 1940 roku.
Drugi dąb katyński, noszący imię „Katyń 2010” – upamiętnia wszystkich, którzy zginęli 10 kwietnia pod Smoleńskiem.

Proszę o odczytanie biografii Włodzimierza Grabowskiego.

Bartek Urbański (uczeń)

Major Włodzimierz Grabowski, syn Józefa, urodzony 2 stycznia 1900 roku w Drohobyczu, zamordowany w Twerze w roku 1940. W 2007 (w dwa tysiące siódmym roku) awansowany na stopień podpułkownika i umieszczony na tzw. prezydenckiej liście katyńskiej pod numerem 419.

II Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Łowiczu otrzymało certyfikat Dębu katyńskiego numer 00819/00419/WE/2009.

Dąb „Katyń 2010” – Akt erekcyjny dębu katyńskiego – Szkoła Policealna Samorządu Województwa Łódzkiego im. Mikołaja Kopernika w Łowiczu.

Adam Kędziora

Proszę poczty sztandarowe szkół i delegację o wyjście przed budynek szkoły.

Proszę:
Księdza Prałata Wiesława Wronkę
Pana Henryka Zasępę
Pana Krzysztofa Kalińskiego
Panią Marzenę Kozanecką – Zwierz
Panią Dorotę Urbańską
Pana Tadeusza Żaczka
Patrycję Gąsecką – uczennicę II LO, Finalistkę Olimpiady „Losy Polaków na Wschodzie po 17 września 1939 roku”.

Dawid Pietrzak (uczeń)

Zbigniew Herbert

Przesłanie Pana Cogito

Idź dokąd poszli tamci do ciemnego kresu
po złote runo nicości twoją ostatnią nagrodę

idź wyprostowany wśród tych co na kolanach
wśród odwróconych plecami i obalonych w proch

ocalałeś nie po to aby żyć
masz mało czasu trzeba dać świadectwo

bądź odważny gdy rozum zawodzi bądź odważny
w ostatecznym rachunku jedynie to się liczy

a Gniew twój bezsilny niech będzie jak morze
ilekroć usłyszysz głos poniżonych i bitych

niech nie opuszcza ciebie twoja siostra Pogarda
dla szpiclów katów tchórzy – oni wygrają
pójdą na twój pogrzeb i z ulgą rzucą grudę
a kornik napisze twój uładzony życiorys

i nie przebaczaj zaiste nie w twojej mocy
przebaczać w imieniu tych których zdradzono o świcie

strzeź się jednak dumy niepotrzebnej
oglądaj w lustrze swą błazeńską twarz
powtarzaj: zostałem powołany – czyż nie było lepszych

strzeż się oschłości serca kochaj źródło zaranne
ptaka o nieznanym imieniu dąb zimowy
światło na murze splendor nieba
one nie potrzebują twego ciepłego oddechu
są po to aby mówić: nikt cię nie pocieszy

czuwaj – kiedy światło na górach daje znak – wstań i idź
dopóki krew obraca w piersi twoją ciemną gwiazdę

powtarzaj stare zaklęcia ludzkości bajki i legendy
bo tak zdobędziesz dobro którego nie zdobędziesz
powtarzaj wielkie słowa powtarzaj je z uporem
jak ci co szli przez pustynię i ginęli w piasku

a nagrodzą cię za to tym co mają pod ręką
chłostą śmiechu zabójstwem na śmietniku

idź bo tylko tak będziesz przyjęty do grona zimnych czaszek
do grona twoich przodków: Gilgamesza Hektora Rolanda
obrońców królestwa bez kresu i miasta popiołów

Bądź wierny Idź

Zapraszam Państwa na krótki koncert przygotowany przez młodzież II LO. 

W tym czasie w parku przed budynkiem II LO i SPSWŁ posadzono „dęby katyńskie”.

Adam Kędziora

Przystępujemy do posadzenia dwóch dębów katyńskich.
Proszę zebranych o posadzenie „Dębu” – „Włodzimierz”.

Adam Kędziora

Dąb „Włodzimierz” upamiętnia wszystkich urodzonych w Łowiczu pomordowanych w Katyniu

Adam Kędziora i Ewelina Krupa (uczniowie)

Łowicka lista ofiar Katynia 1940 r. obejmuje osoby urodzone w Łowiczu

1. Józef Piotr Mioduszewski, ur. 29 czerwca 1920 r. w Łowiczu, porucznik piechoty, uczestnik kampanii wrześniowej, więziony w Kozielsku, figuruje na kozielskiej liście wywozowej z kwietnia 1940 r., poz. 49.

2. Bronisław Pionko, ur. 15 sierpnia 1897 r. w Łowiczu, kapitan piechoty, uczestniczył w kampanii wrześniowej, figuruje na kozielskiej liście wywozowej z 14 kwietnia 1940 r., poz. 18.

3. Kazimierz Ferdynand Puzdrykiewicz, ur. 5 marca 1898 r. w Łowiczu, inżynier budownictwa lądowego, podporucznik rezerwy piechoty, figuruje na kozielskiej liście wywozowej z 27 kwietnia 1940 r., poz. 2.

4. Antoni Terebiński, ur. 20 marca 1920 r. w Łowiczu, nauczyciel szkół powszechnych, podporucznik rezerwy piechoty, figuruje na kozielskiej liście wywozowej z 16 kwietnia 1940 r.

5. Stefan Mikoręda, ur. 8 grudnia 1910 r. w Łowiczu, podporucznik rezerwy piechoty, figuruje na starobielskiej liście wywozowej poz. 2130.

6. Bolesław Podrażka, ur. 1 listopada 1909 r. w Łowiczu, porucznik żandarmerii, przewieziony do Ostaszkowa.

7. Franciszek Cieślak, ur. 21 marca 1905 r. w Łowiczu, starszy posterunkowy Policji Państwowej, figuruje na ostaszkowskiej liście wywozowej z kwietnia 1940 r., poz. 34.

8. Stefan Pawlicki, ur. 30 sierpnia 1901 r. w Łowiczu, przodownik Policji Państwowej, figuruje na ostaszkowskiej liście wywozowej z 13 kwietnia 1940 r., poz. 24.

9. Jakub Szejrer, ur. 1 grudnia 1890 r. w Łowiczu, posterunkowy Policji Państwowej, figuruje na ostaszkowskiej liście wywozowej z 16 kwietnia 1940 r., poz. 92.

10. Wiktor Jan Mirny, ur. 6 grudnia 1888 r. w Łowiczu, major kawalerii w stanie spoczynku, figuruje na liście ukraińskiej poz. 1946.

11. Tadeusz Osmolak, ur. 27 kwietnia 1905 r. w Łowiczu, kapitan piechoty, osadzony w Starobielsku, wywieziony do Mińska, zaginiony na Ukrainie.

Uczniowie układają 11 kamieni upamiętniających wszystkich wymienionych. 

Dąb upamiętnia wszystkich, którzy zginęli w katastrofie lotniczej 10 kwietnia.

Ewelina Krupa (uczennica)

Kaczyński Lech, Prezydent RP
Kaczyńska Maria, Małżonka Prezydenta RP
Kaczorowski Ryszard, były Prezydent RP na uchodźstwie

Agacka-Indecka Joanna, Przewodniczący Naczelnej Rady Adwokackiej
Bąkowska Ewa, wnuczka Gen. bryg. Mieczysława Smorawińskiego
Błasik Andrzej, Dowódca Sił Powietrznych RP
Bochenek Krystyna, wicemarszałek Senatu RP
Borowska Anna Maria, przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji
Borowski Bartosz, przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji
Buk Tadeusz, Dowódca Wojsk Lądowych RP
Chodakowski Miron, Prawosławny Ordynariusz Wojska Polskiego
Cywiński Czesław, Przewodniczący Światowego Związku Żołnierzy AK
Deptuła Leszek, przedstawiciel Parlamentu RP (PSL)
Dębski Zbigniew, członek Kapituły Orderu Wojennego Virtutti Militari
Dolniak Grzegorz, przedstawiciel Parlamentu RP (PO)
Doraczyńska Katarzyna, biuro prasowe Kancelarii Prezydenta
Duchnowski Edward, Sekretarz Generalny Związku Sybiraków
Fedorowicz Aleksander, tłumacz prezydenta RP
Fetlińska Janina, senator RP
Florczak Jarosław, funkcjonariusz BOR
Francuz Artur, funkcjonariusz BOR
Gągor Franciszek, Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego
Gęsicka Grażyna, przedstawiciel Parlamentu RP (PIS)
Gilarski Kazimierz, Dowódca Garnizonu Warszawa
Gosiewski Przemysław, przedstawiciel Parlamentu RP (poseł PiS)
Gostomski Bronisław, ks. prałat
Handzlik Mariusz, Podsekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP
Indrzejczyk Roman, Kapelan Prezydenta RP
Janeczek Paweł, funkcjonariusz BOR
Jankowski Dariusz, Biuro Obsługi Kancelarii Prezydenta RP
Jaruga-Nowacka Izabela, przedstawiciel Parlamentu RP (SLD)
Joniec Józef, Prezes Stowarzyszenia Parafiada
Karpiniuk Sebastian, przedstawiciel Parlamentu RP (PO)
Karweta Andrzej, Dowódca Marynarki Wojennej RP
Kazana Mariusz, Dyrektor Protokołu Dyplomatycznego MSZ
Kochanowski Janusz, Rzecznik Praw Obywatelskich
Komornicki Stanisław, Przedstawiciel Kapituły Orderu Virtutti Militari
Komorowski Stanisław Jerzy, Podsekretarz Stanu w MON
Krajewski Paweł, funkcjonariusz BOR
Kremer Andrzej, Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych
Król Zdzisław, Kapelan Warszawskiej Rodziny Katyńskiej 1987-2007
Krupski Janusz, Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych
Kurtyka Janusz, Prezes Instytutu Pamięci Narodowej
Kwaśnik Andrzej, Kapelan Federacji Rodzin Katyńskich
Kwiatkowski Bronisław, Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych RP
Lubiński Wojciech, lekarz prezydenta RP
Lutoborski Tadeusz, przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji
Mamińska Barbara, Dyrektor w Kancelarii Prezydenta RP
Mamontowicz-Łojek Zenona, przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji
Melak Stefan, Prezes Komitetu Katyńskiego
Merta Tomasz, Podsekretarz Stanu w MkiDN
Michałowski Dariusz, funkcjonariusz BOR
Mikke Stanisław, Wiceprzewodniczący ROPWiM
Natalli-Świat Aleksandra, przedstawiciel Parlamentu RP (PiS)
Natusiewicz-Mirer Janina, działaczka społeczna
Nosek Piotr, funkcjonariusz BOR
Nurowski Piotr, szef PKOL
Orawiec-Löffler Bronisława, przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji
Osiński Jan, Ordynariat Polowy Wojska Polskiego
Pilch Adam, Ewangelickie Duszpasterstwo Polowe
Piskorska Katarzyna, przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji
Płażyński Maciej, Prezes Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”
Płoski Tadeusz, Ordynariusz Polowy Wojska Polskiego
Pogródka-Węcławek Agnieszka, funkcjonariusz BOR
Potasiński Włodzimierz, Dowódca Wojsk Specjalnych RP
Przewoźnik Andrzej, Sekretarz ROPWiM
Putra Krzysztof, wicemarszałek Sejmu RP
Rumianek Ryszard, Rektor UKSW
Rybicki Arkadiusz, przedstawiciel Parlamentu RP
Seweryn Wojciech, przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji
Skąpski Andrzej Sariusz, Prezes Federacji Rodzin Katyńskich
Skrzypek Sławomir, Prezes Narodowego Banku Polskiego
Solski Leszek, przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji
Stasiak Władysław, szef Kancelarii Prezydenta RP
Surówka Jacek, funkcjonariusz BOR
Szczygło Aleksander, szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego
Szmajdziński Jerzy, wicemarszałek Sejmu RP
Szymanek-Deresz Jolanta, przedstawiciel Parlamentu RP
Tomaszewska Izabela, Dyrektor Zespołu Protokolarnego Prezydenta RP
Uleryk Marek, funkcjonariusz BOR
Walentynowicz Anna, legendarna działaczka Solidarności
Walewska-Przyjałkowska Teresa, wiceprezes Fundacji Golgota Wschodu
Wassermann Zbigniew, przedstawiciel Parlamentu RP
Woda Wiesław, przedstawiciel Parlamentu RP
Wojtas Edward, przedstawiciel Parlamentu RP
Wypych Paweł, Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP
Zając Stanisław, senator RP
Zakrzeński Janusz, wybitny polski akto
r Zych Gabriela, przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji

LISTA CZŁONKÓW ZAŁOGI
Protasiuk Arkadiusz, Kapitan
Grzywna Robert, członek załogi
Michalak Andrzej, członek załogi
Ziętek Artur, członek załogi
Maciejczyk Barbara, stewardessa
Januszko Natalia, stewardessa
Moniuszko Justyna, stewardessa

Uczniowie układają 96 kamieni upamiętniających wszystkich wymienionych. 

Ksiądz i zebrani odmawiają modlitwę 

Wszyscy wracają na salę

* * *

Honorata Kwestarz

I tylko pamięć została
Po tej katyńskiej nocy…
Pamięć nie dała się zgładzić
Nie chciała ulec przemocy.

I woła sprawiedliwość,
I prawdę po świecie niesie…
Prawdę o jeńców tysiącach
Zgładzonych w katyńskim lesie

Adam Kędziora

Proszę o zabranie głosu Burmistrza Miasta Łowicza

W następnej części uroczystości nastąpi rozstrzygnięcie konkursu „Szare Szeregi – Historia znana i nieznana”.

Natalia Graczyk (uczennica)

We wrześniu 2009 r., podczas uroczystości poświęconych 70. rocznicy powstania Szarych Szeregów, II Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Łowiczu ogłosiło konkurs literacko-plastyczny „Szare Szeregi – historia znana i nieznana”.

Honorowy patronat nad konkursem objęli:
Starosta Łowicki Janusz Michalak,
Burmistrz Miasta Łowicza Krzysztof Jan Kaliński,
Stowarzyszenie Szarych Szeregów Oddział w Łowiczu.

Termin nadsyłania prac upłynął 28 lutego. Organizatorzy przyjęli 28 prac plastycznych i 6 literackich.

Prace plastyczne oceniła Komisja w składzie: 
Pan Stanisław Teleman – Przewodniczący Komisji
Pan Wojciech Sieradziński – Ekspert Komisji
Członkowie Komisji: Pani Anna Sobczyk i Pani Małgorzata Nowak

Prace literackie oceniła Komisja w składzie:
Pan Tadeusz Żaczek – dr historii, Prezes Łowickiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk – Przewodniczący Komisji
Członkowie Komisji: Pani Joanna Skoneczna-Sałuda, Pani Jolanta Rybus, Pani Agnieszka Wróbel, Agnieszka Pawłowska–Kalinowska Sekretarz Konkursu.

Proszę panią Annę Sobczyk, Burmistrza Łowicza Krzysztofa Jana Kalińskiego, Prezesa Stowarzyszenia Szare Szeregi Pana Stanisława Telemana, Dyrektora II Liceum Ogólnokształcącego Panią Dorotę Urbańską o wręczenie nagród:

W kategorii praca plastyczna, Szkoły podstawowe:
Wyróżnienie – Dominika Gołaszewska kl. 5 – Szkoła Podstawowa nr 4 w Łowiczu – za symboliczne ujęcie martyrologii młodych Polaków.

III miejsce – Natalia Antos kl. V – Szkoła Podstawowa w Dzierzgówku – za ciekawą formę plastyczną – plakat – oddającą ducha patriotyzmu w czasach działalności Szarych Szeregów,

II miejsce – Sarah Merzouk kl. V – Szkoła Podstawowa nr 4 w Łowiczu – za uchwycenie nastroju walki o niepodległość i ciekawą formę plastyczną,

I miejsce – Dominika Sut kl. V – Szkoła Podstawowa w Bocheniu – za oddanie idei Szarych Szeregów, za uchwycenie idei patriotyzmu młodych Polaków,

W kategorii praca plastyczna, Szkoły ponadgimnazjalne:

III miejsce – Weronika Wieczorek – kl. II – Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 4 w Łowiczu – za uchwycenie idei patriotyzmu oraz za oddanie ducha młodości Szarych Szeregów.
II miejsca – nie przyznano
I miejsce ex equo– Dominika Ulanowska – III Liceum Ogólnokształcące w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 2 w Łowiczu – za pracę budzącą emocje, oddanie nastroju, za próbę nawiązania do autentycznych wydarzeń,
I miejsce ex equo– Oskar Kacprzak – III LO w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 2 w Łowiczu – za formę i treść, za bardzo ciekawą formę plastyczną, za pracę oddającą nastrój – tragizm tamtych dni.

Ze względu na wysoki poziom nadesłanych przez uczniów prac literackich wszystkie oceniono w jednej kategorii wiekowej.

Komisja wyłoniła laureatów:

III miejsce – Julia Kucińska – uczennica klasy V Szkoły Podstawowej Nr 2 w Łowiczu.

II miejsce – Mateusz Ciechomski – uczeń klasy II Zespołu Szkół im. Karola Wojtyły w Łowiczu

I miejsce – Piotr Grabowski – uczeń kl. V Szkoły Podstawowej w Dzierzgówku.

Stowarzyszenie Szarych Szeregów Oddział w Łowiczu podjęło decyzję o przyznaniu nagrody specjalnej. Otrzymuje ją 

Magdalena Wołek – uczennica klasy 1 II Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Łowiczu, za autorską pracę – biografię Prezesa Stowarzyszenia – Pana Stanisława Telemana

Dziękujemy wręczającym nagrody

Proszę Dyrektora II LO Panią Dorotę Urbańską o wręczenie dyplomów uczestnikom konkursu.

Około 30 dyplomów

Serdecznie dziękujemy wszystkim opiekunom uczniów, którzy nadesłali prace.

Około 10 dyplomów.

Dziękuję członkom komisji oceniającym prace

Około 10 dyplomów. 

Adam Kędziora

W dniu dzisiejszym zostanie uroczyście podpisane porozumienie o współpracy Szarych Szeregów i II Liceum Ogólnokształcącego. 

Porozumienie o współpracy
II Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Łowiczu
ze Stowarzyszeniem Szarych Szeregów Oddział w Łowiczu
podpisują
Prezes Stowarzyszenia Pan Stanisław Teleman
i Dyrektor II Liceum Ogólnokształcącego Pani Dorota Urbańska
 

Uroczystość przygotowali uczniowie II LO pod opieką
mgr Agnieszki Pawłowskiej-Kalinowskiej
mgr Anny Żaczek
mgr Agnieszki Wróbel

 

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Scroll to Top
Skip to content